KORİDORLAR…!



Koridorlar dar
Koridorlar alaca karanlık
Koridorlar amonyak kokulu
Koridorlar yoldur kapalı kapıların
Koridorlar en çok da zordur
Koridorlar kasımdır her vakit yaprak döken
Koridorlar içimizdeki derin çizgiler
Koridorlar kanayan kırık kelimelerdir


Dardır her vakit koridorlar
Koyudur durmadan koridorlar
Kokar her dem koridorlar
Duvara denk gelen adımlarda biter koridorlar
Zordur yürümek üstünde koridorlar
Sonbaharı anımsatır her eksilmede koridorlar
Hep tek çizgidir koridorlar
Yaralı ne varsa taşır koridorlar…



Kömürde vardiyalı rayların tüneli
Hastanede hemşireye giden sokak
Mahpusluğun voltasında düşen tespihi toplayan
Kapalı görüş gününde koşan adımları tutan
Koridorlar…Koridorlar…




Duvarlar kadar soğuktur koridorlar
Nefes borumuzdaki seslerdir koridorlar
Takvimleri boynunda taşır koridorlar
Kuşlar camdan girdiğinde çarpar koridorlar,
Ya da bir insan düşerken yere, tutar koridorlar
Koridorlar ….koridorlar…kaldırımlar kadar kutsaldır...



Kapalı pencereler açık hastaneler
Ölüme giden her bestenin notasıdır
Koridorlar tanrıların damarına giden yoldur
Her kelebeğin ölüme güldüğü bir şarkıdır koridorlar….