“-burak bizimo(ğ)lan heş öyle şey olur mu yau..
varalım bi çalıya daş atalım, bakalım..
bakalım Gırgavır ne deyyo bu işe,
bi dinneyelim annayalım
birinizin öz be öz emmisi,
gerşi günahım gadak se(v)men emme,

nayeti beri başda da Ümmü de
ıramatlı öz be öz agayın gızı senin de, elleham
bi hal çaresi bulmak bu işe
bize galıyo, el hasılı kelam..

sözünün üsdüne söz olmazdı elebaşımız Hasan ağanın..
ertesiğün Gırhasan geçi güdüp durukana
yanına vardık, elbirlik tabii
“Es-selamun aleyküm Hasan emmii”,
“aleyküm selam.. bizimo(ğ)lan
bayram ayına döndünüz valla
hankı ülüzger attı len
şükür gavışdırana”

durduk yerde Hasan Abey okardan duttu işi
“abey biz düşündük davşındık,
münasip görüsen”
demeye galmadan
“öğünde agası var omaz” dedi çıkdı, senin Gırhasan
“-yau o ilaf gızın öğünde gız,
olanın öğünde olan olusa o öyle denir” filen derkene

“-o ğız varıkana o(ğ)lan başgasını almaz,
eski köye yeni adet olmaz
Ümmü e(v)mizin anacına gelin olusa da bu iş;
elerde bek garın a(ğ)rıdır, gönül almaz
ben bu gadar bilirin,
bu gadar derin..
varın gerisini siz hesabedin..
..
ıhıcık Üsenin yüzü, bi yanda emmisinin o(ğ)lu,
o gabil ediyosa,
deligannı olalak siz de gabil ediyosanız,
aldım gabil etdim..
benim uçu(n) da meseleme yok..

Hasan abem diklendi,
“-yani başga bi köye gederse oluu mu emmi”
..
“-he’ ne deyon hinci”
Hasan Emmi
“-zatin başga türlü mümkünatı yok ki”
Hasan abe(y)
“-tamam öyleye
sen o işi bize burak Hasan Emmi
evelallah
dediğin gibi
sözüm söz.. bize müsaade gari”

valla talla aklıma ğelmedi
ne de(y)cemi şaşdım, bizim iş oldu haral,
“öyle söz verip dee,
iki gün sonura bize yan dönmeye gakarsa
valla o işi Gırhasan deği dee,
bi Alla(hı)n gulu göze alamaz
Hasan abe(y) zalımın öğnde gedeni”,

emmee onnardan gız almak ha!
az beri yeğidin harcı da deği(l),
eyi de.. netçez hinci..
Ümmüyü nassı gaydırcaz bi yanna
…

“-gavırın aklına gaşarkana,
Türkün aklına .ıçarkana geli(r)” deller
bizim ki de içerkene..
m(uh)abbet ederkene
taha yenicene demleniyoduk
Hasan Abey
“gakın len!’..” dedi
atladık atlara, yelyopurt, bi(r) güpürdümünen
böyle zamannarda,
gafa a(ğ)rıtmamak ilazım ya
Hasan Abey ne derse o
kaş köyü çinnedikten sonura
Zabaha(hı) zeheriynen barabar
varıvıdık gasabaya..
sofular Çeşmesinde yuduk yüzümüzü
ılık-ılık..
bahçalardan birer alma
o harımlar nerde hincii



ver elini tomafilci…



ARKASI YARIN