-Hüseyin Tezcan’a-

Yaşına kimliğinden, bakarsanız ellidir
Yetmişlik faniliği, her halinden bellidir

Ellilikken yetmişlik, ismini bizim Veysi
Evrensel marka yapar, kullanabilse feysi

Her anı kıymetlidir, yüz vermez hiç çirkine
Güzelin izi düşer, gözlerinin terkine

Kafasında kırk tilki, gezer ayrı kırkı da
İmza bile atamaz, burda yatar farkı da

Bir fakı olduğunu, nasıl ise unutmuş
Geçenlerde okulda, gönüllü ders okutmuş

Memleket meselesi, varlık tutkusu onda
Siyaset meclisinde, atar devlete sonda

Karıştırır sözünü, ne kadar dikkat etse
Taziyede bulunur, düğün evine gitse

Ekmek almak üzere, yola çıksa fırına
Atlar köy dolmuşuna, koyulur Andırın’a

İşsizlikten bıkarsa, kahveyi mekan tutar
Tavla, okey, konkende, tüm rakipleri üter

Kırk altılık derler ya, ruhu aklından bezer
Beyaz giyer kış günü, yazın paltoyla gezer

Kaderinin cilvesi, ceza verildi her gün
İkinci baharına, eremedi ki bir gün

Yazmayla bitiremem, anlatamam ben onu
Dilin kemiği yoktur, sözlerin gelmez sonu

Delibalın tespiti, tilkiden de tilki O
Yanıltmasın endamı, Bir’i görür iki O

Celil ÇINKIR