unutma
gözlerin özleyecek beni


...


duvarlar
sıvasız ve çatlak
kendimde öğrediğim kadar
yitik bir düş geriye kalan

şimdi
tahribat görmüş
salya sümük bir aşkı anlat bana
kitaplara saklanmış resimleri
acıya sarılmış yalnızlığı tarif et
üstün başın yalan
doğrudan utanarak bak bana

acıyor mu ahların
ah dediğin kanlı meydan
yüreğinin cephesinde yaralı bitiş
zafer dolu yiğit bir sevda karşındaki

duvarlar
eskimiş yağmur ıslaklığı
senden öğrendiğim kadar
rutubetli soğuk zaman

palyaço gülüşünle gel sislerime
marifetlidir kandıran dudakların
kocaman kahkaha as kirpiklerime
sonra git üşümeler katarak geriye

varlığın yokluğundan beter
sustur artık gelip gitmelerini
cebinde taşıdığın aptal hikayelerle
geleceğini kur o maneviyatsız özünle

duvarlar
iklimlere göre ayarlıyor zamanı
tebessüm altı ağlamaklı aklım
sen gözleri bağlı bir aşka ihanet
mücadeleye uzak karanlıksın

artık rengi belirsiz orta malı aşkın
dahası onurlu bakıyorum seviyesiz gözlerine
tahammül sıfır altı acı
bütün kaprisli soluğunu ölüme emanet ediyorum