Başımı ellerimin arasına alıp,
Resmine bakarken bile yüreğimi acıtıyosun.
Sorma neden diye.
Çok özlüyorum seni.

Kahverengi gözlerinde dalarken uzaklara,
Hayeller ülkesinin kuytu bir şehrinde
kendime bir yer buldum.
Ne saraylar, ne köşkler ne de bir başkaları var.
Bir tek sen.

Elimde kara bir kalem,
Çiziyorum rastgele,
Kaderimi yazıyorum sanki.
Çizdikçe de çıkılmaz bir hal alıyor.
Kesik kesik çizgiler birbirinin üzerinde
Sanki bir yumak olmuş.

Ahh o gözlerin var ya.
Baktıkça derinlere doğru akıp gidiyorum.
Gittikçe kendimi buluyorum.
Hayaller keşke gerçek olsaydı,
Bu yürek sende son bulsaydı.

Çıkmazları aşmak için çırpınırken,
Ne hesaplar yapıyor bu zavallı yüreğim.
Ben acıları tadarken bile, senin varlığın huzur veriyor.
Sevdasına yandığım, ömür çiçeğim
Neredesin.
Gözlerimin yaşı sel oldu gel.
Gel ki akmasın gözümden yaşlar.
Ama sen ağlama cennet kokulu sevdiceğim.
Ben ikimiz içinde ağlarım.
Seni ağlasın diye sevmedim ki ben,
Gülen yüzünde güller açsın.
Düşmesin o kahverengi gözlerinden bir damla.
Benim sevdam da hüznümde, sevincimde iki kişilik.
Yüreğimin yarısı, sol yanımsın.
Yaşamak için sana muhtacım.

Ali Aktaş
tokatli_ali
30 Ekim 2014