2
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
756
Okunma
Ana rahminden dünya penceresine vardım
Avuçlarım yandı gül bahçesine düştüm
Cennet cehennem hep vardı
Adım ilk okunduğunda sonum hazırdı
Ve
Gözyaşlarımı sildim her yağmuru barındırdığında gözlerim
Gelmeyecek diye dökülen sözcüklerim vardı gidenin ardından nasıl bilirsinize
Titrekti çocukluğumun elleri
Yüzümü okşardı kekeç rüzgarlar
Ummanın saçları dalgalı
Martılar uğrar her vakit ufaladığımda hüzünlerimi
Nefesimin buğuladığı benliğim aşiyan suretlere
Gençliğimin kapısından geçtiğim sokakta ilk aşkım
Tutkulu bir sancı yaşlılığım
Öylece beklerim son kışımı
Yorgunluğum sarar ruhumu
Özlemine uyuyup uyandığım
5.0
100% (5)
Cevap Yaz