Doğduğumda kundağım,öldüğümde kefenim.
Beşikten mezaradek sana muhtaçtır tenim.
Sana muhtaç insanlık,sana muhtaç Cumhuriyet.
Sana binlerce saygı,sana minnet.

Ay/Yıldızı’nı göklerden,rengini kanımdan alan,
Varlığımız,canımız kurbandır sana.
Gölgende varolacak ilelebet bu Vatan.
Ancak Türk/lüğe layık gördü seni Yaradan.

Türk olup inkar eden var ise hilãlini.
Asi bir evlat gibi çekecek vabãlini.
Hercümerc olsa dünya,silinse beşeriyet,
Silinmeyecek gölgen dünya’dan ilelebet.

Sana hor bakan gözü oyarız,taa derinden.
Fırtına yaratırız,sel olur akarız.
Ey aslını bilmeyen haramzade kafalar.
İnkar ettiğin Türk/lük sende ki öz kanda var.

Birgün dalgalanacak Kafkas semalarında.
Türkistan,Azerbeycan,Özbekistan,Kırım’da,
Gölgen düştüğü yerde ateşler gül olur.
Gönüller refah bulur,sitemler minnet olur.

Rengine özenerek açar kırmızı güller.
İlhamınla her seher beste yapar bülbüller.
Sarıldığım tabutta meftalar huzur bulur.
Sorgu sual sorulmaz,günahlar afolur.

Beni de bu günahsız kullardan eyle Allah’ım.
Süslesin kefenimi Ay/Yıldız’lı bayrağım.
Olacak birgün elbet meskenimiz ahiret,
Sensiz cennet bile bize cehennem.
Sen Türk/ün sinesine kazılmış Hürriyet.
Atam’ın armağanı,edebi Cumhuriyet.

VATAN BAYRAKTAR.