Bu hayatın ağzına bez tıkmalı,
Yanına tabakanı alıp,
Bir ceset gibi sırt üstü yatıp,
Bir cigara içmeli,
Eski günlerden bahsetmeli,
Her şey susmuşken sen konuşmalı,
Kendi kendine senli konuşmalı,
Sana uyan bir tarife bulmalı,
Günün yirmi dört saati,
Bil akıl,
Aralıksız.
Seni düşünmeli.

Bu hayatın ağzına bez tıkmalı,
Her şey susmuşken yürümeli sokakları,
Mermi kovanları toplamalı,
Tek gözünü kapatıp,
Diğer gözle içine bakmalı,
Tohum bırakmalı oraya,
Gül bitirmeli,
Ağrı’ya gitmeli,
Ahmed’e Xani’yi mezarında görüp gülümsemeli,
Dönerken Van’da durmalı,
Tamara çaresizliğine ağlamalı,
Batman’a varıp intiharı öldürmeli,
Varsa vakti insanın,
Diyarbakır’da durup,
Fırat’a akan Dicle’ye takısını takmalı,
Kınalı gelin,
Salına salına kardeş dağlar yamacında.
Dengbejlerden kelamlar dinlemeli,
Kendini bir kelamın ortasında bulup,
Aşka gitmeli,
Yalınayak…


Bu hayatın ağzına bez tıkmalı,
Biraz yürüyüp bir madene inmeli,
Kazmalı,
Durmadan kazmalı,
İlk göçüğün altında kalmalı,
Kendi elleriyle bedenini kurtarmalı,
Çıkar çıkmaz kuşanmalı,
Kahraman bir piyon gibi,
Kalesini korumaya gitmeli,
İlk mermide ölmeli,
Yavaşça yere düşmeli,
Kolları iki yana,
Usulca kapanmalı gözleri,
Hayat susarken,
Sessizce gitmeli.
Gitmeli…



N_Pynst