Ne zamanki camlara
Sensizliğimin gölgesi düşer
İçime kanar yokluğun
Dillerimi lâl eyler ,kurutur dudaklarımı
Yüreğimde kocaman bir deniz kurur
Ölür içimde binlerce umut

Ölü düşler yağar çisil çisil üstüme
Bir film şeridi gibi
geçersin gözlerimin önünden
Yalnızlığıma sığınırım çarseiz
Sen yoksun ,zaman durur
Üstüme yokluğunun gölgesi vurur
Hemen yanıbaşımda bir deniz kudurur
Ertelenir içimde binlerce umut

Yüreğime sığınırım çaresiz
Yıldızlar üşümesin diye
İncinmesin diye sol yanımız
Dayanamam eşlik ederim sana
Gözyaşların gelir aklıma
Sessizlik çok fena vurur

Ve sonrasında….
Yavaş yavaş ağarmaya başlar tan yeri
Gülüşlerinde can bulurum
Tavan yapar tutkular
Bakarsın bir de şafak kudurur
Özenip deli dalgalara
Canlanır öldü sandığım binlerce umut
Ben yeniden can bulurum
Bir güneş doğar üstümüze
Beni sensizlikten korur

Mevsimlerin rahmeti yağmaya başlar üstümüze
Şükrederim varlığın için
Sevdan için….
Açtığım gözlerime umut ,
Yorgun dizlerime derman olursun
Can canandan sorulur,sorulursun