Şiir yazmak... şiir yazmak.. şiir yazmak..

Evrende her eylemin bir formülü var mutlaka. İyi ya da kötü sonuçla bitmesi o eylemi gerçekleştiren kişinin kendine özgü uyguladığı formüle bağlıdır her zaman. Bütünlüğü sağlamak , eylemin praksisini sağlamak. İşte budur aslolan ve eylemin ulaştığı kişi ya da kişilere - olumlu ya da olumsuz - gerçek bir etkide bulunmak.

Orji bir zemin üzerinde hazırlanan ve ruhun en sıkı tutku ve duygulara ulaşmasını - ve belkide orada kalmasını - sağlamak , kolay bir iş değildir ancak başarıldığında başaran kişiye Tanrısallık kazandırır. Ve eğer bu düzeye ulaşırsanız , duygu ve düşünceleri aktarma sırasında , aktardığınız şey ne olursa olsun , aktardığınız kişi ve kişiler , aktarılan eylemi ( duygu ve düşünceden oluşan ) sonuna kadar kutsayacaklardır.

Gerçek şairlerin belirli felsefeleri yoktur , ki olursa gerçek bir şair olamazlar. Çünkü , bir felsefeye bağımlı olmak , o felsefenin yaratıcısına bağımlı olmaktır , ve o felsefik zemin üzerinde inşa edilmiş bir eser , o felsefenin yaratıcısının sözlerini kopya etmekten ileri gidemez mantık olarak.

Ben bu şiirde ( ki şairin bütün şiirlerine olduğu gibi ) şairin nev-i şahsına münhasır bir duygu ve düşünce görüyorum. İyi bir sonuca bağlanmış , mükemmel bir formülize ile bütünlüğe ulaşılma görüyorum.. Ve belki de budur bu kadar şeyi yazmamın nedeni. Şaire teşekkür ederim ki ; şiir okudum.

Ne kadar sürc-i lisan etti isem af ola..

Kaleminize sağlık.
Saygılarımla..

Her okuduğum şiirinizde aklımın ellerini nereye koyayım bilemiyorum.yine sarsan bir eserle merhaba demişsiniz okurlarınıza.


Ölümsüz müebbetliğe hüküm giymiş bir aşkın, mührünü vurmuş şiir ... saçlarına güz yağmuru takmış bir an' göğünde, göçmen yürek kanatlarıyla dillenmiş...
Gül bengüsulu tüm ırmaklar gürül gürül taşmalı aktığı yatağından ...
Toprağına yüz vurulmuş yâr sesine, kıyâmet kıyam etse ...
hangi göz, hangi söz, hangi el, hangi yüz...
hangi nazar kutsiyetine ...gömülü yürekten çıkar olur yâr kâlbine edilen yeminli himmet duası

Dedirtti bana da bu güzel eseriniz.Öylesine nazenin, ince, latif ipekle biler gibiydi sözün özünü ....
Şiirde bilincin, bilginin tek pusulası diyebileceğim bir isim sayın hocam.


Dizelerindeki vurgunluk ötesi etki, iir nedir, nasıl olmalıdır, nasıl yazılır sorularına cevap niteliğindeydi resmen..



Ey şiir sen olmazsan ne yaparız bizler acaba. Nasıl bir şiirdi böyle hocam....hayranlıkla okudum her zaman ki gibi.Duygusuyla, ritmiyle, anlatımıyla, sesiyle, etkileyici çok güzel bir esere imza atmişsiniz yine.Hepsinden önemlisi kendi özge kalem renginizdeydi yine.

Yazan -okutan düşündüren mahir kaleminizin paylaştığı gönül üleşiminiz için teşekkür ederiz.

Tüm içtenliğimle tebriklerimi bıraktım şiir yüreğinize.


Has şair kumaşından mütevellit usta hocama saygı yüklü selam ile.

''göçmen bir bulutken rüzgar sesinde''


Şiir okurken ya da edebi bir metin. Ben sadece bir kaç yere daha çok takılırım. Serim -çözüm ve bir mısra . durup dururken o mısra uçan balon misali uzaklaşır ve ben ardından bakakalırım. Bazen tek kelime bile merakımı celbedebilir.

Bu şiiriniz çok daha farklı .Daha imgelerin ardına saklanmadan ne istediğini bilen kelimelerle oluşmuş.

Şiir ustası dilini oluştururken o kelimelerle pek çok kere baş başa hasbıhal etmiştir. Çünkü sese dönüşen her duygunun aşinalığı olmalı seslerle

şiir işte neresinden baksak.

var olun şair.