Gülüşlerimi
sana saklamıştım,
Sevinçlerimi,
umutlarımı da
Saten bir bohçaya
sarmıştım sevdamı
Sonra
tavan arasına kaldırmıştım
Sen
"geleceğim"
demiştin diye

Hani
pırıl pırıl bir güneş
düşmüştü yüreğimize
Hani
kapısına kadar
gelmiştik aşkın
Zili çalıp kaçan
çocuklar mıydık yoksa
Yoksa
hiç mi
biz olamamıştık

Sen asla gelmeyecektin,
biliyordum
Siyah karanfiller açacak
Kırmızı yağmurlar yağacak
Tersine akacaktı nehirler
Sen gelmeyecektin

Eflatun bir gökyüzü
girecekti düşlerimize
Şimşekler,
bulutlar,
kuş cıvıltıları
Bir vapur düdüğü
uykularımızı bölecekti
Gökkuşağını yakalayacaktı
çocuklarımız
Sen
yine de
gelmeyecektin

Suskunluğum olacaktın artık
Yalnızlığım,
ıssızlığım,
umutsuzluğum
Yok olacaktım
sensizliğimin gizli dehlizlerinde
Yol olacaktım
sonunda hep sana çıkan
Biliyorsun,
yine de sevdamızdan
hiç vazgeçmeyecektim

Gözlerim seni arayacaktı
kentimin her köşesinde
Ama sen
Asla gelmeyecektin.