affedin
incir yiyordum
sizi unuttum
yeşil nakışlı eski bir ağaç
tek tük güneşe vurulmuş yeni salkımlar
hatıralarımı çürütüp daha eskiye
insan oluşumu hoş görün
biraz bulut kimi incitir ki sevgili dostlar
bakınırken maymun gibi sağa sola

bildiğiniz gibi
belgeseller serisinde hayvanlarla aramızı bulan
sempatik semptomların sahibi Çarlinin anekdotları
uygulamalı bir imtihandan geçiyor
baygın bakışlı ulu orta dans etmeler
sevinçler salıncaklar kederler
büzüp dudaklarını uzatıyor ayışığına kendini

ilerlemiş bedenimi kıyılara savurup sizin gibi olsam
korkuyorum linç etmenizden
hiç etmenizden tanrı katında aramıza karışan mesafeyi
sabah sisleri uyanırken
duyduğumuz hisler aynı değil
açlıktan karnınız gurulduyor dur belki

aramızdaki fark kağıdın ve kalemin sihirli dokunuşu
bütün beyazlıkları siyaha karıştırıp sunabilmek
aşka koşarken yıldızlardan söz etmek bizi ince kılıyor
ve dudaklarımdaki mavi ayrıntı
insanlığımın ilk adımıdır
onun için sana ve Darwin amcana iyi şanslar diliyorum
o muzu soyarak yesin
ve aramızdaki benzerliğin sonsuz mesafesinden
kainatının akışını dinlesin

sana gelince Çarli
belkide bize benzediğin için
sadece onun için
seviyorum senin çarpık ayaklarını.