El ayak çekilince uykusuna
Kalırsın kendinle bir başına
Hüzün keder elem doğranmışsa mutluluk aşına
Îsyan edersin katran karasıyla örülmüş kader ağına
Bir benmiyim uykusu haram olan tek başına
Bir benmiyim
Bir benmiyim gecelerde hıçkırıklarla boğulan göz yaşına
Bir benmiyim Allah aşkına
Bal bile yesen tadı olmaz ki tek başına
Ekmeğini bir kere daha bandırırsın göz yaşına
Ve
Saplanmadan balçık batağına
Alırsın kalemi kâğıdı yanı başına
Kıvrılırsın taş yastıklı buz yatağına
Divit’i batırırsın mürekkeb göz yaşına
Şiir ler öykü ler yazarsın
Yüregindeki kara kubur yaşanmışlıkları dökersin
Duru berrak ak sayfa üzerine
Yürek yağını mikron mikron islersin mısrlara
Ak ve kara Birleşince
Griye çalar satırlar
Umutlar katre katre uçuşmaya baslar gönül köşesinde
Ve
Tan yeri ağarmasını beklerken
El açar dualar edersin
Gri umutlar Ak olsun
Elemle yoğrulan yaşam son bulsun
Yok olsun tanrım
Yok olsun dersin
Irak olsun kalbimin duvarlarından hüzün keder
Çektiğim ıstırap yeter
Yeter diye
İnler şah damarım...

24 mart 2014