Oysa ben her sabah açık bırakırdım penceremi,
Bir serçe kuşun yüreği konar mı diye,
Penceremin pervazına.
Ve yüzlerce kırlangıç uçururdum gökyüzüne,
Sen geldin diye...
Tutsak alırdın her gelişinde düşüncelerimi,
Bir kaleme gücüm yeterdi,
Birde beyaz kağıda.
Her satırına düşen sözcüklere bakardım,
Birde gözlerine.
Gökyüzüne yazardım,
Denizlere yazardım.
Ben seni yazar suya atardım.
Küçük bir yelkenli olur sana akardım..
Ne güzel gözlerin vardı senin,
Ne güzel ellerin,
Ne güzel yüreğin vardı.
Bir bahara adanmış çiçek gibi,
Ne güzel kokun vardı.
İğde ağacı çiçek açınca sen kokardı,
Bu baharın öteki yüzüydü.
Birde Eylülün vardı senin,
Ne çok üşürdün sen,
Ne çok.
Ellerimde ısınmayı severdin,
Ellerimde.
Sonbaharmış kışmış farketmez di,
Yeter ki ellerinde olsaydı ellerim.
Ne çok severdin sen,
Ne çok.
Bir gülü,
Bir kuşları,
Bir çocukları.......Ş.CyILMAZ.......03.10.2014