Fukarayı görse vermez bir selam,
Zengine salyayı yayar görgüsüz.
Sofrasında ekmek yenmez vesselam,
Kursağında lokma sayar görgüsüz.

Elif görse mertek sanır kitapta,
Ağzın açsa binbir kusur hitapta,
Nasip almaz zerre kadar sevapta,
Elalemin gözün boyar görgüsüz.

Her kelamı açar kalpte bir yara,
El uzatmaz düşse gariban dara,
Adam saymaz yoksa cebinde para,
Yoldaşını yolda koyar görgüsüz.

Yedi cihan versen doymaz gözü aç,
Gönlü kanser, etmez fayda bir ilaç,
Kadir Mevlam etme bunlara muhtaç
Fırsat bulsa gözün oyar görgüsüz.

Vefa bilmez, çıkarına kul köle
Benzer suyu içilmeyen bir göle,
Yağmur inmez vicdanındaki çöle,
Kuruş için kalbe kıyar görgüsüz.

Kuş tüyünden sersen altına döşek,
İnsan olmaz altın semerle eşek,
Bu sözümden şüphe etme ne de şek;
Elmas olsa sıfır ayar görgüsüz...