Kanadı kırık bendim; diyemedim "bana ne!"
Târûmâr gönül bendim; üzdüler beni Anne!

"Yarın bayram!" dediler; kanadı yine yaram
Daha gün ağarmadan güneşimi çaldılar
Yine dilimde ah’ım, yine mutluluk haram
Bak, yine can evime kordan ateş saldılar
"Yarın bayram! " dediler; kanadı yine yaram.

Yüreğim feryâd figan; durmuyor kanı Anne.
Her an ömrüme ziyân! Tesellin hani Anne?

Usandım talihimin somurtan suretinden
Taşınması zor yükü omuzuma kim vurdu?
Kim kurtaracak beni hüznün esaretinden?
Akrep ile yelkovan neden hicrânda durdu?
Usandım talihimin somurtan suretinden...

Güneşli güzel günler, can yakan anı Anne
Bitmiyor hiç sürgünler; tesellin hani Anne?

Neden bıraktı elin elimi avucundan?
Neden ayırdın beni dizlerinin dibinden?
Uyan artık ne olur sessizlik orucundan
Işık tut umuduma gizemli gaibinden
Neden bıraktı elin elimi avucundan?

Sarsılmazdım bu kadar, olmasa âni Anne
Ömrüm ölüme kenar; tesellin hani Anne?

Kaynağını kaybetmiş bir şelâle gibiyim
Gecelerim zifirî, gönül toprağım kurak
Surları delik deşik yıkık kale gibiyim
Şeytan diyor ki! "Yeter! ", "Hayata küs ve bırak! "

iradem olsa bile isyâna mâni Anne
Kalbe her söz nafile; tesellin hani Anne?

Gönlüme köz düşünce düşman oldu us bana
O yüzden böyle bitkin, bîçare ve üzgünüm
Sensiz geçen her günün gecesi kâbus bana
Al beni de yanına, bitsin artık sürgünüm.
Kalbime köz düşünce düşman oldu us bana...

Gamla kavgam şeditti; yorgun bu fânî Anne.
Gam tonla, neşe bitti...tesellin hani Anne?

Bir zamanlar hüzünü umudumla boğardım
Hayalimin haz boyu ufukları aşardı.
Karanlık gecelerde yıldız olur doğardım
Düşlerimin pembesi gündüzlere taşardı.
Bir zamanlar hüzünü umudumla boğardım...

Neşemi kimler çaldı canımın canı Anne(m)
Aklım dizinde kaldı; tesellin hani Anne(m) ?

Mecit AKTÜRK
Berlin, 03.10.2014