Olsun
buda yeter demenin
Çokluğudur
yokluğunuda
sevmek

Bir yangının orta yerinde kalıp
Ellerini tutamamanın
üşümüşlüğü var çeplerimde
birde
bir kaç bozukluğun şıngırtısı
demli bir çayın sıcaklığına yetecek kadar

Yüreğimdeki hüzün
aklıma vuralı
biraz hissizim
Biraz duyarsız
Bir o kadarda,
senden ötesine ,gamsızım
ve
Bir sokak kedisi kadar aç
Bir o kadarda varlığına muhtaç

Limanda
Bir gemi çıkıyorken çığlık çığlığa
son sefere
Deniz,
Sahtekar bir dilencinin
Sıradan duasını yüklenmiş dalgasına
Çokça bon/kör
acımasızca
Vuruyor gövdesine

Sokaklar ıssız
Kaldırım taşları yorgun
Mekan kalabalık
Seans yine kapalı gişe
Zaten yerde kalmadı kimseye
Sen ben ve çokluca yokluğun
Yetiyoruz biz, bize

En güzel yeri seçmişim
Hani o ulu çınarın altındaki
Adının yazılı olduğu banka çöktüm yine
Düşen her yaprağa yazılıyor yokluğun hece hece
Bu bekleyiş nereye kadar
Oda çözgüsüz bilmece

Can Cezayir AYDEMİR