“Göğün öpülesi sanrıları var/
Eteklerinden kutsuyorum/
Zaman makaslarını/
Kısalmasın kalp ağrısı…”


Yedi düvel acıların/
Horon mevsimi yürek
Sevmeye tapınmış adı
Öksüzünüz olmak isterdim
Bahar dalları/yeni yetme çiçek
Serçelerin yanağı çivit mavisi


Belki!
Yanaklarınıza gönül telinden ilaç
Umuda yorgan dikiyor kadınlar
Ellerinde al basması yüzleri
Ve yeşil kanaviçeden/
Sarı büklüm saçları
Diren sokakların
Diren gözyaşları
Kambur feleğe
Borç için
Diren…


Bu begonvil perdeler
Ne zaman kapadı sözlerini
Irağa düşmüş yangınlar gibi
Ne zaman çocuk kondu yüzümüze
Aydınlanan mum gibi/
Sevme sanatları bitti
Su bitti/
“Gönül yüklü trenlerimizde…”


Uzak hükümlerin;
Aklı evvelleri/
Bir köşede poşetçi dede
Canları yüklü/
Hiçlik adımları
Soğuk mezara


Sonra!
Ayıplıyorlar zamanı
Her kayıp için geç
Her umarsızlık zindandır
Adam olan adama…


Turnalar!
Kan taşıyorlar havaya
Yeniden doğacak günün
Çetelesi bu yalnızlık/
Ve bulutlar naz çekiyor
Başörtülü günlerin hatırına
Yarım solfeje kayıyor
Baharda ıslıkları/
Sokağa çıkma çocuk
Kaderini kimler yazsın
Her bayram/da ölünür mü?
Zamana…