Yar…
Bırak essin bağrıma
Sinemi dağlayan yakarışlarına
Vaktini bekleyen ve korlaşan umutlarıma
Ruhuma seslenen sırrı hikmette ki sabrıma

Kim bilir
Belki ferahlarım
Bir nefes, bir yudum su misali coşarım
Bu sevinç ve sürurla yaşlarımı bırakırım
Ufkun, afakın serinliğinde bir an olsun açarım

Hüzün
Vurur şakaklarıma
Dinmeyen sancı ve gönül yarama
Sessizce yazarım ruhumun hicran damlalarını
Ayan ederim meramlaşan duygu ve umutlarımı

Artık
Her lahza kapımı çalar
Gece ve gündüzümle bana refiklik yapar
O yarın firkati yüreğimi ne amansız dağlar
Göz kararır, umut hazanlaşır, ruh hasrete kanar

Dağlar
Bir başkadır gözümde
Özüm ve kelamımda değişmeyen yerde
Ne volkanlar barındırıyor halde sessizlik içinde
Bir vakar, edep var sevdası, aşkı tahayyül edince

Sormayın
Yormayın şu mecalsiz halimi
Mahcup ederek bir kenara bırakmayın
Hor ve hakir görerek asla acıyarak bakmayın
Anlayın, en azından anlamaya çalışın, ayıplamayın


Mustafa Cilasun