12
Yorum
24
Beğeni
5,0
Puan
3640
Okunma

Kör bakıp sağır duymak gibi birşeydi işte
Zaman ağlatıyordu ,
z/amansız kıldıklarını
Evren ağlatıyordu,
mekansız kıldıklarını
Biz ezelden ebede
Geceyi fırsat bilip günahlardan geçtik
Güneşe gözlük takarak
Günüde gece bildik
yürürken yaşam,
Düşe kalka büyümekti aslında
Bunu hiç bilemedik
Karın tokluğuna ağız dolusu kusarken
Tokluğun yokluk doğuracağını bilemdik
üzülme çocuk
Sen üzülünce ,
yüzü kızıllaşır göğün
Seni bu hale getirenler utansın
Bakma öyle mazlum mazlum
uzatma ellerini ,
yaslama başını göğsüme
daha fazla acıtacağımızı hisedeceksin
Sen hiç büyüme ,
hep çocuk kal, çocuk
Büyüdükçe küçülenler alçalanlar utansın
Can Cezayir AYDEMİR