Bundan uzun seneler önceydi tanıdım seni
Ozamanlar sevemezdim seni biliyorsun sebebini
Sonra enyakın can dost olduk senle tanıdıkça
Yüreğinin güzelliğini sevdi bu hain kalbim senin

Önceleri yok dedim kendime olurmu böyle sevgi
İnsan severmi can dostum dediğini olurmu sevgili
Sonra ben aldım beni çok seven birini
Birde senide davet ettim hayatımı birleştirişim gününe

Sonra yıllar yılları kovaladı benim kalbimdeki o sevgide beni
Birgün karşılaştırdı kader bizi yüğerim seni görünce
Senin sevginle delirdi kendinden geçti
Yalvarıyordu bana ne olur söyle içindeki sevgini

Karşı koyamadım kalbimin isyanına baskısına
Belki tam anlatamadım ama seni sevdiğimi sen
Sen anlamıştın benim sevdiğimi çektiğim özlemi
Sende sevmiştin belli ama aşk treni gitmişti bizim
Sevgi istasyonundan birdaha hayat boyu gelmez diyordun
Beni sevmemekiçin kendini frenliyordun
Ya ben ben ne diyecektim kalbime nasıl anlatacaktım
Sevgi trenimizi heba ettiğimi yitirdiğimi
Sevdiğinin gelmeyeceğini birdaha bu gara

Sen gittin gene bırakıp kalbimle birlikte sevgimizi
Kalbim sevginden bir defa daha yitirdi kendini
O günden sonra unutmaz oldu senin gözlerini
Senin sözlerini sim siyah saçlarını üzüm dudaklarını

Sensiz hiç bir günü geçmez oldu sen olmadığın halde
Sen kalbime sensiz sevmesini öğrettin seni
Sen ömrüme analm kattın sevdi birkez daha kalbim seni
Sevme dedim kalbime inanın dinletemedim dostlar

Biliyorum hakkım yoktu seni sevmeye ama anlatamadım kalbime
Sen üzülüyordun halime ama ben anlatamıyorum hala kalbime
Defalarca dedim sevmeye hakkımız yok vaz geç diye
Ben svecem ölene kadar o beni SEVMESEDE ! SEVMESEDE !
Yoruldum kalbimle savaşmaktan; bende sevceğim senle birlikte
Artık o nun bizi sevmiyeceğini bile bile