18
Yorum
22
Beğeni
5,0
Puan
3539
Okunma

Yüreğimden yüreğine düşürdüğüm kelimelerimi
okşa demiştim gün gelecek özleyeceksin
Bir kozanın içinde nefes alma hayalimiz
benim nefesime eylül sarıları bulaştı
sen hercai kelebekleri s /akladın bir nefeslik ömrüne
Eylül’de kırmızıya küsen gülün son demlerinde
mavi bir düştü yaşam dediğimiz
rengini yüz çizgilerimize sakladığımız
kaçtın müphem bir hayatın ayak izlerinden
yüreksizim yürek /sızım
Yıllar yıllar sonra herkes kendi doğrularında yanlışlarında
tükenirken
yüreğimin başkentinin caddelerinde yorgun adımlar
Şakaklarına düşen kırlarda hayat zemheri
hayat acımasız bir deli saçımızı çekiştiren,
dudaklar belirsiz bir çizgi ölü kimliğine
belirsiz gülüşleri biriktiren
demiştim sana biriktirdiğim kelimeleri okşa diye
(hasletleri hüzünleri utandırma ) diye
ağrılı bir veda busesi bırakırken alnıma
bu eski hikayede kim kimin katili belli mi
maktule kim maktul kim..
yüreğimin başkentinde bir deli gülüyor
bir deli ağlıyor..
Yağmurlara savrulan sarı hazan yapraklar
bol ışıklı başkent caddelerinde
eylülde gazele karışıyor
eylül bakışlı kadınlar geçiyor ömürlerin kıyısından
Saçlarımız tarumar
gözlerimizde sonbaharın yaklaşan senfonisi
hayat aşk kıyasıya meydan muharebesi
safları güçlüden yana
bir savaş ki
komutanı da biz ömür boyu esiri de biz......
son hazanda yapraklar misali savrulan da biz....
.. yine mutlu bir şiir olmadı üzgünüm :)yüreğimin sesine uğrayan arkadaşlarım
...yüreğime ışık tutan sevdam nefesin nefesim yüreğin yüreğimdir teşekkürler.....
5.0
100% (22)