Gittin diye yaşamam sanıyorsan bekleme,
Yaşamak buysa eğer,yaşıyorum bilesin.
Allah’tan aramışsın,suçu bana yükleme,
Ben Dünya’nın yükünü,taşıyorum bilesin.

İki damla yaş dedin,gözümü sundum sana,
Sonunda yapacağın,bumuydu böyle bana,
Leylâ’nın aşkı için, Mecnun’un yana yana,
Kül olduğu çöllerde,üşüyorum bilesin.

Bu sevda acı verdi,tadını alamadım,
Belki yaren oldum da, yarin hiç olamadım,
Düştüğümüz bu hale,bir sebep bulamadım,
Düşündükçe aklımı,şaşıyorum bilesin.

Geceler yıldızları birer birer atarken,
Uykular gözlerime diken gibi batarken
Sen serin sabahlarda,uykulara yatarken,
Ben aşkın ocağında,pişiyorum bilesin.

Üç paralık hayatta deliye çıktı ünüm,
Sanırım sona erdi,artık dünya sürgünüm.
Üzerinde adımla,doğum ve ölüm günüm
Bir mezarın taşına,düşüyorum bilesin.

Ahmet KURNAZ