Sanıyorum ki ilk yanılgım Türk sinemalarında ki itiraz ediyorum onlar evlenemezler sahnesiyle başladı!
Ve o gün sen giderken de bir mucizenin gerçekleşebileceği inancı yerleşti tam kalbime.

Biz seninle bırak Ümit Besen’in nikah masasına oturmayı, tahta bir masa da demli bir çay eşliğinde, şekerli şekersiz acılarımızdan bile bahsetmemişken, senin benimle bir ömür boyu kalacağına olan bitmez tükenmez inancımı da, çocukluğumun aşkı olmana ver.

O zamanlar ki aklım şimdi olsa ben olmazdım biliyorum ama yine aynı yerden kanayacağımı bile bile şimdi ki aklımla yine seni severdim. Ne yaparsın işte hala seviyorum.

Neyse, bizim Muzaffer abi var hatırlarsınız. Gittim dedim ki: - abi bak bu beni sevmiyor abi, beni güneşte sevmiyor abi hemen yağmur yağıyor, kalemde sevmiyor abi hemen kırılıyor. Abi beni kimse sevmiyor mu be?

Muzaffer abi biraz sert bir adamdır arkasından yazmak gibi olmasında. Baktı bana böyle dövecek gibi.

-Lan. Dedi.
(Muzaffer abi bana hep lan der)

- Sen adam mısın Lan dedi oturdun karı gibi ağlıyon. Dedi.
Adam mısın lan sen. Dedi.

Dedim; - abi niye öyle diyon! Sen hiç sevmedin mi?

Bana şöyle bir baktı dedim aha indi inecek Osmanlı yüzüme.

- lan köpoğlu! Sevdim ki böyle oldum. Sevdim ki, sakallarım bile kesilmiyor artık. Sevdim ki, yandı canım. Sevdim ki nefret ettim diğer tüm insanlardan. Sende böyle mi olmak istiyorsun ha! Söyle bana, sende böyle mi olmak istiyon?

Hiçbir şey demedim. Bıraktım çayımı kalktım masadan. Arkamdan da seslenmedi, gelmedi de.
Zaten ben bir masadan kalksam kimse gelmez ardımdan.
Yataktan bile kalkarken ben, yatak - oh be - der.

Sonra düşünüyor insan tabi. Bende düşündüm. Dedim bu beni niye sevmiyor.
Ben onu sevebiliyorsam o beni neden sevmiyor.

- sonra bir şiir geldi aklıma.
Tam yazayım dedim bir kenara şiir bile vazgeçti de bir daha gelmedi aklıma.
Zaten bana kimse kendi rızasıyla gelmez.

O da gelmedi. Gelseydi biraz çay içecektik oysa. Belki biraz kahvaltı yapardık. Gecede o uyurdu ben izlerdim onun rüyasını ama olmadı.

Sanırım her şey ilk yanılgımla başladı. Muzaffer abi sevmeseydi, bende aşık olmasaydım başka işim yokmuş gibi o zaman bir masada oturur bende severdim umutları. Ama bana düşen itiraz etmek oldu.


Evet itiraz ediyorum Lan! İtiraz ediyorum.

- BU KALBE ACI VERİLECEK KADAR KIYILAMAZ!