Öyle vakitlere getiriyor ki beni kalemin,
içimden göç edesim geliyor, şimdiki zamandan hiç olmayacak ama güzel zamanlara,
keza güzel diye yaşanacak bir gelecek bırakmadı büyükler ne çocuklara ne de kadınlara!
Büyükler evet sadece bü'yük olan eskiden öte beyinlerini günden güne savaşa kuran saatli bomba artık herbir sözcü nerdeyse!
( siyasete girmek istemiyorum inan)

Şöyle bir bakındımda şiirinde, şöyle uzaktan kendimize,
ne çok yalnızlığın sarı yaprağıyız dahi sonbaharı var mevsimlerden içimizde ve ve ilk bahar, yaz.. öyle uzak ki yok denecek kadar.


Evet insanın bazen içinden göç edesi geliyor
soyunasi tüm acıları, pamuk ipliğine sarası yaraları ve üfleye üfleye iyileştirmeye çalışması kendini ve acıdaşlarını.


Ne mümkün!
ne mümkün iyileşmek şifa bulmak şairler varken, keza bir yaralı der ki " bu yaraların kapanmamasının tek sebebi şairler, hep üstümüze tuz serptiler kelimeleriyle" gibi.. HAKLI.


Ölmeyiz korkma can bu acılarla
bir prenses olur bir de külkedisi, atlatırız bu kabus dolu dünyayı ve ereriz muradımıza bir avuç toprak ve ana kokan dualarımızla gökyüzünde..


Masal gibi
sen gibi.


Ne güzeldi'n yine.

Yaşam ateş
Yaşam bir kor olsa da
Yaşam aslında ne garip...
Yarın öbür gün öleceğini yok olacağını bilerek ama umursamadan yaşamak ne garip değil mi...

Bana göre bu şiirin içeriği çok önemli
Yerleşik anlayışların tersine olağan zamanlarda düşünmediğimiz sorgulamadığımız ya da olağan dışı zamanlarda sorguladığımız yaşamı ölçülerinden çıkarıp, şiirin önemli olan yaşamamız doyasıya hissederek acıyı tatlıyı sevgiyi sevgisizliği mutluluğu mutsuzluğu yaşamı içimizde hissederek yaşamamızdır demesi önemli...
Bakmak
Görmek
Duyumsamak bu yanıyla da şairin çağrısının dile gelişi olarak okudum bu güzel şiiri.

Tebrik ederim şair
Şiir çok güzeldi
Emeğine
Yüreğine sağlık
Dostlukla....