1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1044
Okunma
Yanımızdaki yastıklarda beden var belki çoğu kez.
Ama ruhumuzun başını koyabileceği yastıklar boş.
Ten var;
Koku yok.
Beden var;
Ruh yok.
Gerçekler de üstümüze yorgan olmuş…
Hayat keşmekeşinde,
Duygular alabora…
Yanmak ve donmak hep yan yana…
Ten üşümüş ,
Hasretten yanmış.
Ruh üşümüş,
Hüsrandan kavrulmuş.
Kalp üşümüş,
Beklentilerden liğme liğme.
Duygular üşümüş,
Aşk karaborsa.
Kim getirebilir bunları tek bir yastığa?
Kuş tüyü bile olsa…
Serpil Çınaroğlu 18-09-2011
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz