Koyu bir karanlıktı
Kir pas içinde
Yani işkence
Yani kurşunlanan
Hapislere atılan
Yani sürgün
Yani yitirdiklerimiz
Yani ecelsiz kurulan
İdam sehpası
Henüz on altısını bitirmiş
Kocaman yürekli bir çocuk
Unutmak mı?
Hem de
Her şey aynı fakat
Bir başka biçimde
Yani çocuklar içinde
Hala ölümler
Bir şekilde sürmekteyken
Kırda, Gezi’de
Hala kırık ve yanık yürekler
Acı içinde
Her gövde her dal
İsmi ne fark eder
Ha İsmail
Ha Berkin
Ha Erdal

Bir çocuk için kurulan
İdam sehpasının
Sızısını duyar yüreğim
Karanlıklar içinde
Çaresiz
Ve hala on yedisinde