Şiir aleminde uçtum bu gece
Rüzgarına kapıldım bir ara
Kayboldum satırlarının arasında
Ezikliğini duydum hayatın
Yeniden dünyaya geldim sanki
Yudum yudum içtim sayfalarını şirin
Son şerbeti insanlığımın
Ben hangi dünyadayım bilmem
Aklım başımda değil...
Nefesim kesiliyor
Küllendi umutlarım
Zaman durdu sandım
Yalanları sıraladım defterime
Sayısını unutmuşum dertlerimin
Ellerimde hayatın pençeleri kesik
Paramparça olmuş dünyam
Kaybolmuşluğun simgeleri
Özlediğim çocukluğum
Masum bakışlarım
Özlediğim gözyaşım
Çocukluğumu hatırlarım...
Dertler tükenmek bilmez
Sorumsuzluk perdeleri iner yağmurlardan
Duvarına vurur şamar gibi aklım
Dilim çözülmüş pişmanlığında
Neşter yemiş uykularım
İliklerim ıslanır özlem kuytularında
Kanım donar sevgisizliğimde
Suçluyum an be an
Mecburiyet var
Musallada yatan kimdir
Dön de bir bak
Hayatın finali duada
Gelecek ufkumda karanlıklar saklı
Satırlar sararmış nemli yaprak misali
Özledim ben de yaşamı
Düşün şiirimi derinliğine...
Behçet Bük 522/2.9.2014