Küçücük bir pencerem vardı
Her açtığımda seni gören
Senin gül yüzündü tatlı sözündü seni sevdiren
Mutluluk verirdi seni görmek bana her an
Bebeğim yok diye hep üzülürdün
Bebek hasreti ile sekiz yıldır yanıp tutuşurdun
Tanrım senide gördü bir gün
Kavuştun aradığın mutluluğa artık bebek bekliyordun
Her geçen gün bebeğe kavuşmanın özlemi artıyordu
Bebek için yaptığın hazırlıklara yenilerini katıyordun
Karyolası ve giysilerine bakıp bakıp
Adeta bebeğini okşuyordun
7 mart sabahı aldığım telefon coşturdu beni
Coşkuyla hastaneye koşturdu beni
Karşılaşacağım manzara belliydi
Bebeği ile yatan anneydi
Ama umduğumu bulamadım
Adeta yıkıldım şok oldum
Bebeğini yitirmiş yatıyordun
Gözyaşlarını göz yaşlarıma katıyordun
Ne dedikse edemedik teselli
Vardır her şeyin bir çaresi
Alan ALLAH verir dedik yenisini
Avutamadı bu sözlerimiz seni
Kendi canını hiç düşünmedin
Bu halinle bu kadar üzülmemeliydin
Zaten yaralı kalbini yormamalıydın
Akşam saat 21.45 de bizi acıya boğup sensiz koymamalıydın
Koymamalıydın.
Aktı göz yaşlarımız sel oldu
Kalbimizi unutulamayacak bir acı sardı
Unutulmaz bu tarih yedi Mart yedi
Önce BEBEĞİ, sonra da anne kalbi dayanmadı ANNEYİ yedi
yedi mart yedi……