Bir doğru bazen en doğruyken
Bir yalanın ağzıyla ses olur
Kelime olur
Cümle olur
Kalbin hizasını bozar
Bütün doğruları tepetaklak eder
Ve kanda ki umut
Akılda ki yarın
Ufukta ki güneş
Dahası olan herşey
Var olan herşey ölür
Bir çok palyoçoluğun içindedir hayat
Dışı rengarenk pür kahkahayken
İnanmadan alursuzca gülüp geçer insan
En haklı ve acıtıcı yenilgisine.

Herneyse
Kastetdiği şeyin adamıdır insan
Hedefine dair niyetleridir
İyiliğinin ikrarı
Yada kötülüğünün tescili
Nefesini nerede tükettiğine baglıdır
İşte bu yüzden beyazlar yeşil ıtırlı olur
Ve geceler korkuyu kanar
Bu yüzden dostlukların selameti
İyi niyetli olmanın selahiyetiyle alakalıdır
Çünkü o görmezliğin gecesi
Hep bir güneşle nihayet bulur.

Akşam diyorum biraz gölge güneşsizliğin boyunduruğunda daha çok hüzün.
Mevsim farketmeksizin aynı kızıllık aynı derinlikte güzellik ve rüzgarın hamaratlığı.
Muhtemel ihmallerimizin hulasası bir vakit muhasebesi.
Ömrümüzün ahirini hatırlatan yalnızlık.
Akşam diyorum ne çok ölüm öncesi halimiz.


Ben
benim sebep olduğum bir hayatı yaşarken
Renklerin tertemiz kokusuyla
Mutluluğu resmeden şair olmak istiyorum
İçimde ki çocuk tomurcuklarını açıyorken
En iyi sevdiklerimin gözleri
Gönlümün göğündeki yıldızları seyreylesin istiyorum
Çok değil bin yıl yaşadıktan sonra
Kir tutmayan mutlulukların
Ve menfaat gözetmeyen iyiliklerin
hep birlikte sabredeni olmak istiyorum.
Çok şey değil hayra vesile hayırlar istiyorum.