tam dokuz ay ana taşır karnında.
doğarsın dünyaya açarsın gözlerini, ağlarsın emzirir,
ağlarsın altını temizler,
ağlarsın uyumaz sabahlara dek.
aylar geçer hızla,
alıp seni gezdirir.
dünyayı tanıtır sana,
ilk öğretmendir ana.
her şeyi her nesneyi anlatır,
bıkmaz,yorulmaz,
bir of bile demez asla.
konuşmayı öğretir,
ağlamayı doğuştan bilirsin,
gülmeyi ana öğretir.
ilk öğretmendir ana.
büyüdüm sanırsın,
yürümeye başlayınca.
bir oraya,bir buraya,
koşmayı bile ana öğretir.
oyun çağların da,
istediğin oyuncaklar,
önce anadan istenir.
terlersin oynarken,
fırça nedir ana öğretir.
oturmayı,kalkmayı,
çatal,kaşık tutmayı,
giyinmeyi,soyunmayı,
banyoyu,tuvalete gitmeyi,
gece erken yatıp,
sabah erken kalkmayı,
güneşi,yıldızı,ay’ı,
rüzgarı,yağmuru,kar’ın yağmasını,
karıncayı,böceği,kelebeği,
okula başlamadan önce,
sayıları,harfleri,
Allah’ı,peygamberi,melekleri,
dua’yı,cenneti ve de cehennemi,
öğretendir ana.
cenneti hak edendir ana.
bu hayatta vazgeçilemeyen,
terk’i diyar edilemeyendir ana.
gözün de hiç büyüyemediğimiz,
yetmişine varsakta yaşça,
hala küçük çocuk gibi,
tavsiyesi öğütü bitmeyendir ana.
eli öpülesi tek varlıktır ana.
hayatın zorluklarına göğüs geren,
eli pamuk gibi yumuşak,
sözü altın,pırlanta kadar değerli,
daha anlatmaya ne kitaplar yeter,
ne de ansiklopedi.
ana dediğin arkan da ki dağ,
ana dediğin karanlığına ışık,
ana dediğin bulunmaz yar gibi..



Mustafa Tellal
24/08/2014