“Hayatın tüm ünsüzlerinden,tüm ünlülerine”

Vücudumuzun isot oranı hat safhada,
İçimiz acı,dışımız acı en az ibrahim tatlıses kadar hemde
Bizim hayatımızda ki eksikler;
Beyaz’ın “R”lerinden daha fazlaca buna eminim…
Ajdar kadar güzel bir sesimiz yok elbette!
Çikita muzları sadece kliplerde gören kesimdeniz.
Sayamadık henüz Seda ablamızın kaçıncı evliliği bu diye
Daha çeyiz düzemedik sevdiğimiz kız namına,
Hayal kurmaktan,hayat kurmaya fırsat bulamadık belkide..
En son 1 milyarı bir banka reklamında gördü çoğumuz;
Bir gecede 10 şarkıyla kazanmadık,yıl başlarında,bayramlarda…
Uğruna bağrılan biri olamadık, genelde “Taarrkaannn”diye bağıranlar arasındaydık.

Bilinmeyen bir şehrin bilinmeyen bir sokağındadır yerimiz,
Ekranlarda 70 milyonla paylaşacak bir acımız ve sevdiğimiz olmadı çok şükür.
Bu magazin pazarında kimseler duymadı sesimizi,
Her bar çıkışında “biz sadece arkadaşız”diyenlerin sesleri vardı
Tüm 55 inç duvara mıhlı plazmalarda..
Oysa “biz sadece açız” diyenler olmalıydı,ya da öyle bişey…

Ve bizim deli fişek hayatımız,yok olmamalıydı
Gülben’in - Hülya’nın –Petek’in assolistlik adına reklam kokan atışmalarında.
You tube gönderecek bir videomuz değil, videoyu çekebilecek bir cihazımızın
Olmayışıydı bizi sanal dertlere süren,
Biz de isterdik elbet yaptıklarımızın birileri tarafından “tıklanmasını”
Ama bizi; hayatımız boyunca bir kere bile “tiklemeyenler” nasıl “tıklasınlar” değil mi?

Müslüm baba bile rotasını değiştirdi ya bu alemde,helal valla
Biz hala aynı acıların tekerrüründeyiz yüzyıllardır.
Bir ikoncan Eda taşpınar misali elaleme gösterecek bir giysimiz olmadı,
Herkes biliyordu çünkü ne giyindiğimizi ve ikinci bir giysimizin olmadığını da…
Cem yılmaz hesabı yani..hep siyah,hep siyah,hep siyah…bahtımızın renginde…
Ucuz yollu çarşıların, emitasyon dağıtan vitrinlerinden giyindik çoğu kez,
Gucci,Versace giydiğimiz çok oldu ama, bu ikilinin bundan haberleri bile yoktu..

Ama olsun herşeye rağmen seviyorum; sokağımı,giysilerimi, bu ülkeyi
Özellikle bazı sanatçıların ölüm yıl dönümlerinde,depremlerde,milli maçlarda..
Tutamayacağı sözler vermez benim yurdumun insanı,eminim unutmamıştır;
Barış Manço’yu,Cem Karaca’yı,Savaş Dinçel’i,Kemal Sunal’ı ve tüm diğerlerini…

Güzel birşeydir sanırım,birileri tarafından anılmak,hatırlanmak
Tabi,bizi hatırlayanlar gibi değil..vergi daireleri,banka kredi işlemleri…
İmkan olsaydı ahiret hayatındaki sonsuz ömrümüzden kredi çekseydik!
Fazlasıyla öderdik canım n’olcak ki,şu an ki ömrümüzün faizini ödediğimiz gibi
Olsun, benim acım da, Sezen’in besteleri de,Seda’nın evliliği de,Yılmaz’ın şiirleri de bitecek..
Hepimizden geriye bir potbori türkü kalacak söz- ve müziği “anonim”adında birisine ait;
“evlerinin önü tahtalı tabut,
Ölüm allah’ın emri ayrılık olmayaydı.
Bu da gelir bu da geçer ağlama,
İşte gidiyoruz çeşmi siyahım, ayağımıza faizsiz hayat PARAlansa da.”

muhammed taha
03.02.2008 - 00:09