Rabb’im akıl vermişse sebebi ayan beyan
Hiç mi bıkıp usanmaz iman fakiri insan
Bir tanrı kelimesi almış başını gider
Şiire yakışırmış ve de artarmış değer
Doksan dokuz isminden mânâda ayrı kalan
Entel görünmek için peşpeşe aynı yalan
Tanrı unuttuğunda seni alır ya keder
Beşerî sıfatını yüklemek hepten beter


Fikre pelesenk olan O kİ çoğul kelime
Koparsalar dilimi kesseler lime lime
Benim tek Allah’ım var hani yoktan var eden
Bu çağda kör zihniyet hızla artıyor iken
Suretlerde tebelleş sakil bir gülümseme
Ne konuya vakıflar ne de bir irdeleme
Bilmeden öğrenmeden bu cesaret nereden
Değirmen çarkında mı dönüyordu bu evren


Sanki bâki kalacak dimdik duran şu beden
Yarınlara, senet mi imzaladın sanki sen
Yazıklar olsun size ve sizin gibilere
Örnek olacaksınız güya şu sabilere
İnkâr ile topyekûn attınız bol keseden
Sizden gelecek hayrın, hayrı mı olur zaten
Hadi yerleşin artık dümensiz gemilere
Neden sustunuz birden bakıp ilerilere


Koskoca okyanusta suyu göremeyince
Kâbus mu diyorsunuz anlam veremeyince
İzahı geç vakit yok, ateş sarmış her yanı
Tanrınız yine sağır işitmiyor figânı
Aklınıza bir türlü söz geçiremeyince
Yanarken ağzınıza suyu süremeyince
Bildiniz mi kim verip kim alıyormuş canı
Ayakların altına kim sermiş o cihanı….





20 Ağustos 2014 / NÜS