13
Yorum
34
Beğeni
4,9
Puan
1730
Okunma


Ziyanı yok artık
şu minik yüreğime kocaman işlenmiş gam, tasa
kaç kelime konuşulur bilmem gidişine
kaç kelime birleştirir gözlerimi yüreğine...
birçok geceler sürsem gelişine
sular yürüyecek gidişine...
Soldukça soluyor, düşüyor tek tek yapraklarım
eridikçe eriyor mum
renksiz bir leş yığını üzerimde
dinlen yüreğim
gün ağarıyor
bir çıra gibi tutuşmadan
uzaklaş benden!
çalılıklara asılı bıraktım
bende kalan gülüşünü
koparıp parçaladın aşkın telini
çözüldü ölüm gibi
yüreğim gizli gizli sürdürdü ağrısını
neye yarar son perdeyi çekip
işkenceyi sürdürmenin...
Ziyanı yok artık
az sonra perde kapanacak
bir daha açılmadan
kendimden uzakta yeniden doğmaya gideceğim
ziyanı yok hiçbirşeyin
kuşkularımı,
umutlarımı
satın alabilirsin
ben de kalmayan senin olsun
ben de terkediyorum kendimi
gözlerim yaralı
kanlı görüyorum herşeyi
ziyanı yok
gönlüm hoşlanır suçlayan sözcüklerden
seni aşk nedeniyle suçluyorum
duygularım çamura batık hepsi bu..!
sızladı durdu bu yara çoktandır
hiçbir saat vurmuyor artık özlenen bahar anını
ziyanı yok, ayazında kaldım ben hep
şimdi aşk’ın nöbetini devretme vakti
ziyanı yok
gidebilirsin...
5.0
97% (33)
3.0
3% (1)