9
Yorum
34
Beğeni
0,0
Puan
1615
Okunma
...
annem neden her gittiğin yere onu da götürüyorsun diyor
-bilmiyor ki korktuğumu-
bir cadde düşün Lucien
hangi şehrin olursa olsun ya da hangi mevsimin
o cadde seninle
o mevsim
begonville
boylanır
seni kalbimde götürmek
ne zahmetsiz yolculuk
gözlerim gözlerine ama-
de/
ellerim ceplerime
avuçlarımın arasında dün
bu aşktaki tek ah
elhamdülillah
-adamım-
evet! Henüz ağladım
-gittikçe- unutulan masallar gibi
puslanıyor hayalin
yabancı bir şehirde
korkulu rüyaların en umulmadık yerinde
bir rehberi olmalı insanın
aşktan başka
hangi lisan acıları slow bir şarkıyla tercüme edebilir
omzunu yumuşak bir yastık gibi sunup
-hala bana yıldızların kavalyesi kim diye sorman ne tuhaf-
yalnızlık ve sessizlik
annem yine alnımdan öperek uykuya gönderiyor beni
-bilirmiş gibi bize armağan edilen kader evini-
bu aşktaki bütün caddeler
o eve açılıyor Lucien
bizi bir rüzgar bitirebilir, çarpınca kapıları
adımız düşer ve silinir
ölürüm sonra gittikçe sesi kısılan bir şarkı gibi
neden korkuyorsun diyor annem
insan severken hiç
-ölebilir mi-
soulmate
kuş adası
Cevap Yaz