Ünsiyeti özünde Leyla demler her mevsim.
Ve suya naz karışır çay kokulu anlarda.
Gül misalin hayali ince bellide hep im.
Çaya şiir yazılır efsane zamanlarda.
Dil sükuta hapsoldu ikrar nice demdir lâl.
Hüznümüz çay karası rüveyda billur hayal.


Berrak bir türkü okur ince belliyle dudak.
Albeni çay renginde görünür gözümüze.
Hayaller ikliminde bekler Leyla’yı duvak.
Bu minvalde özümüz dem olur sözümüze.
Dil sükuta hapsoldu ikrar nice demdir lâl.
Hüznümüz çay karası rüveyda billur hayal.


Karanfiller tütsüdür nevanın gülüşüne.
Gecenin siyahından kaç ah süzülür suya.
Leyla kırk nazla girer hep mecnunun düşüne.
Mecnun o yüzden hasret çay deminde uykuya.
Dil sükuta hapsoldu ikrar nice demdir lâl.
Hüznümüz çay karası rüveyda billur hayal.


Demliğin isinde biz ünsiyeti buluruz.
Çayın rengi ahengi bin bir gece masalı.
Masalın hitamında Leyla’yla kayboluruz.
Mecnun Leyla deminde nice demdir tasalı.
Dil sükuta hapsoldu ikrar nice demdir lâl.
Hüznümüz çay karası rüveyda billur hayal.
Ankara,16.08.2014 İ.K