Yağmur Yüreklime;

Yaşanması gerekenlerdi yaşanan,
Çılgıncaydı,sınırsız,kuralsız ve zamansız,
Çoook değerliydi, her salise ve her an,
Çünkü anlamlıydı, olabildiğince anlamlı…
Anasını sattığımın dünyasından alınan en büyük öçtü bu!!!
Başlangıç ve sonuç perdesi olmayan bir çemberde dönüp dolaşan bizlerin aşkı
Bütün gizemiyle yüreğin derinliklerine gömüldü…
Ama her şeye rağmen güzeldi yaşananlar… Üzücü olsa da güzeldi…
Neydi yaşanan ?
Nerede?
Kiminle?
Ne zaman?
Sormayın lütfen… Adressiz günahları sormayın lütfen!!! Çıkmaz sokakların peşine düşmeyin lütfen!!!...
Ama sorabilirsiniz dağlara,taşlara,yollara,sulara…
Sanmayınki size söleyecekler çünkü yeminlidirler onlar!!!

Ve Nihayet!...
Yürek acısı,
Zamansız geldin.
Doğrusu biliyorsun, hep beklenendin…
Ve nihayet geldin kasıp kavurdun ortalığı, yaktın yüreklerimizi

Yüreğimi kıyısına bıraktığım Dicle!!!
Söle bir kez olsun gülmeyecekmi bu gözler…
Gözümden sır dolu akıp giden damlacıklarımın,
Amansız bir duygu karmaşasında kaybolmasına izin mi vereceksin???

Ey yar şimdi gözlerin nerde?? Nereye bakar ‘o’ gözler…
Söle şimdi acımı dindirecek mi bu sözler…

‘Hani gözlerin’ nerede şimdi ?
Galiba sığmaz olduk bu kente,
Birazcık dar geliyor bu yüreklere,
Enine-Boyuna orantısızdır ölçülerimiz,
Ama sıska değildir yüreklerimiz,
Sorun ne? Çizilmiş olan hayallerin sınırlarında bir uçuruma sürüklenmektir…
Tabiat kurallarına aykırı davranmanın bedelidir, bu cezamız…

Yine içimdeki inatçı çocuk,
Sanma diyor; ‘Zamanla yürek ağrısı unutulur sanma’ diyor,
‘Ama,burada bırak ve git’ diyor,
Bırak bıraktığın gibi kalsın,
Göm diyor, tüm duyguları yüreğin çıkmaz sokağına göm diyor,
Ve anısına bi şiir yazmalı diyor,
Adınıda ‘Yağmur Yüreklim’ Koymalı diyor,

Not: Yağmur Yüreklinin yokluğuna yazılmıştır her hakkı Mehmet Arif Gündem’ e aittir.