Ben ne yazım
Ne de kış
Sonbahar ve ilkbahar kadınıyım…


Sonbaharda dökerim yapraklarımı tek tek
Turuncu hüzünden başlar renklerim
Kederle sararırım zamanla
Ölümün rengi kahverengiye bürünür
Gömülürüm toprağa…


Ardımdan ağıtlar yakar bulutlar
Dağlar yankılanır yasımla
Umutsuzluk girdabında şimşekler çakar üzerime
Güneş kısar kollarını
Isıtmaz donmuş yüreğimi
Bense sabırla beklemede…


İlkbaharda cansız bedenimle direnirim
Çatlaklarından yol bulurum kendime
Filizlenirim toprağın bağrından
Baş kaldırırım güneşe
Ümidin kucağında yeşillenirim
Kuşların cıvıltıları eşliğinde
Rengârenk çiçekler açarım
Maviyle buluşur aç susuz tenim
İlkbahar kadını olarak
Yeniden umutlara sımsıkı sarılarak
Merhaba derim hayata…


Ta ki,
Hoyrat bir el gelip koparana kadar
İsyan ederim kaderime
Keder dolar gönlüme
Seher vakitlerinde güneş doğmaz pencereme
Gecelerin siyahında
Ayın şavkı vurmaz yüzüme
İkindi zamanları girdabına çeker beni
Yiter giderim
İstemediğim bir hayatı
Kabullenirim sessizce…


On yedimden beri nişanlıyım Azrail’le
Kıyamadı gitti nikâhımızı bunca sene…


13.08.2014______________________Seher_Yeli Seher Zerrin Aktaş