Tutuşturduğun can yangınlarım da yaktın şairliğimin alfabesini.

Söyle !
......küllenen sızıların acısı , toz olup
...........onlarca yüreğin içine dağıldı da ;
...............nasıl oldu , bir sana dokunmadı ?.

ı-
Saatler susardı ardından
kışa dönerdi zaman
sesler çoğalıp içimde ,kopardı da dilimden
b a ğ ı r a m a z d ı m yorgunluğumdan





İnlerdim
büyürken yalnızlığın
sıkıştıkça nefesim karanlık duvarlarda
gözlerime düşerdi gözlerin,
daha da korlaşırdı ayaklarımı ıslatan gözyaşlarım
yüreğine yar olamayan yüreğimle
sarılırken dilsiz yokluğuna
küçülürdüm dizlerimin üstünde
kendime saklanır
k o n u ş a m a z d ı m



ıı-
Sana dair uzak anıların gölgesinde
gezdirirken ruhumu
tuzu içinde saklı acılar
içirirdim yüreğime.

Nefesim düğümlenirdi belki ama ;

Kavuşması imkansızlaşmış,
duyguları recm edilmiş,
yan yana durup ta , sırt sırta kanayan başharflerimizi
düşüremezdim kalemimden.
ölesiye severdim de
öl(e)mezdim Y a r ....




elysa