yaşamak gönlünce yaşamak gönençlerle
bir avuntu sadece bir yalanmış
aşk dediğin sevgi dediğin
zengin sofralarından artanlarmış
arama boş yere arama saadeti
paralı bir sevgiliye gitti o
güneşli mevsimleri bekleme azizim
yakıp yıkan bir kasırgayla bitti o
çile hüzün ve kahırlar
gerçek bir sermayedir sana verilen
kırlardaki açan taze çiçekler değil
avuçlarını kanatan dikenlerdir derilen
o yaşadığım sandığın güzel günler
düş kırıntılarının gölgesidir
dost sandığın insanların o hali
seninle alay edip sana gülmesidir
yıllarca tekrarlanan acılardan bıkmadın
hala bıkmadın
senin sevgiyle çileyle kurduğun yuvayı
dağıtanları bir kere bile kırmadın
hep severdin hep can-ı gönülden
bir hata için bin özür dilerdin
yine de zehir buldunsundukları kaseden
binbir akrep çıktı verdikleri buseden
sonsuz acılara sarılan yine sen
arama boş yere arama saadeti
paralı bir sevgiliye gitti o