Saramadım gönlümdeki acıyan yarımı
Her gün yeni bir diken gibi yırtar içimi
Hasretin/
İçim acıyor seni düşündükçe...
Kanar/ susadıkça sevgin
Kızıla boyalı gün ışığı
Bir umutla kapanır gecem
Saramadım yaralarımı yine...
Öyle zor ki !
Seni sensiz yaşamak
Yoksul gecelerce
Rüzgârında uyanır mehtap
Yokluğunda titrer yüreğim
Sabahın ayazı vurur alnıma
Özlem damarlarıma
Kıvrılarak dökülen gözyaşım
Saçlarımdan süzülerek akar
Topuklarımda izi kalır ıslak
Kasveti toprağa kavuşur
İçim acıyor seni düşündükçe...
Tepede bekleyen
Kartal olur düşüm
Kar tanesi olur iner
Erir ümit hasrettir gözlerine
Usulca iner toprağının derinine
Saramadım yaralarımı yine...
Bağırsam duyuramam sana
Sema çatlamış
Ay gün gibi
Şimalin ışık verir
Titrek sesime
Hep umutla
Ben ona yanarım
Sevgimi anlatamadım sana
Ne bu gün ne de yarın
İçim acıyor seni düşündükçe...
Behçet Bük 483/6.8.2014