1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1020
Okunma
Akşama döküyorum kendimi,
Meltemlerle dalıp gidiyorum.
Yaprakların hışıltısında hissediyorum beni,
Yere çöken sislerin boğukluğunda kayboluyorum,
Yolunu kaybetmiş kör bir yarasa gibi.
Yıldızlar bir bir avuçlarıma dökülüyor,
Ay yüzünü somurtuyor bana,
Parça parça duran bulutlar karanlığı daha da kasvetli hale getiriyor.
İçim ürperiyor.
Aldığım her nefes diğerinden ayrı gayrı,
Cılız yaşım izin vermiyor bana,
Uzakta kaldım hayata.
Ve akşama döküyorum kendimi.
İhsan ÇEVİK
Cevap Yaz