2
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
1636
Okunma
“Bayram”, “ANA”ymış Meğer
“Anam”, gitti
Bayramlar bitti
Tam dört yıldır bu can
Bayram nedir bilmedi
İçimde aklına estikçe
“Anne, anneee”, diye hıçkıran bir çocuk var
Bayramlarda daha bir zaptedilmez oluyor
“Anne”, diye adeta kendini yerden yere vuruyor
Teselli bulmaz bir çaresizlik içinde
Her şeyin başı “ANA”, imiş
Tek kelime etmesen bile
Bir arada olmasan bile
Varlığı yetiyormuş
Gönlünü hoş hissetmeye
“Ana”, olmayınca “Bayram” daha bir buruk
Daha bir öksüz, ağlamaklı bir çocuk ifadesi yüzde
Kapı dışarı bir adım atma hevesi yok içimde
Varlık sebebi yok ise, istek de yok bir nebze
“ANALAR, BAYRAM İKEN”
“BAYRAMLAR, ANA İKEN”
Hakkını vermeli bayramların gerektiğince…!
29/07/2014
Perihan METİN
5.0
100% (7)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz