Yaşadığım şehrin, virane sokaklarında dolaştım bu gece
Ölüm kokan parklar gördüm,
Mehtaba karşı.
Güllerin ağladığını, çiçeklerin solmaya başladığını gördüm
Parklarda
Banklarda, Ya da,
Ağaçların gölgesindeki yeşil çimenlerin üzerinde.
Şaşırdım acıdım,
Ve dona kaldım, gök yüzündeki mehtaptan utandım.
Ve ben, kendi insanlığımdan utandım.
Şehrin viranelerinde, dolaştıkça bu gece.

Gençliği esir alan parkları
Sarhoşların ayyaşların yaslandığı ağaçları
Ağaçların,
Olanlara ağladıklarını, şahit olduklarını gördüm
Ölümün yavaş, yavaş koktuğu yerleri,
Ve viraneleri gördüm
Mehtabın altında, gezdikçe bu gece.

Ölüm kokuyordu viraneler.
Sessiz şehrin, sessiz yollarının her köşe başlarında
Parklarında.
Ve sonra loş ışıklı ıssız sokak aralarında!!
Korkuyu gördüm, düşündüm
Ve sonra.
Ağlamaya hazır anaların hıçkırıklarını ağıtlarını hisseder gibi oldum
Adım, adım şehrin sokaklarını bu gece dolaştıkça.

Sonra çürümüşlüğü gördüm
Issız izbe yerlerde
En çok’ da, yavaş, yavaş ölümlerin kol gezdiği yerleri gördüm
Şehrin kuytu yerlerinde dolaştıkça
Ayyaşa, sarhoşa yatak olmuş kuytuları çimenleri ezik parkları gördüm
Ve çoğu yeri kırılmış yazılarla dolu bankları gördüm
Şehir, şehir olmaktan çıkmış
Parklar dersen park olmaktan çıkmış
Soluk ışıklar altında,
Utanç yerleri olmuş, yerleri gördüm bu gece.
Şehri dolaştıkça.
.


25 Temmuz 2014-07-25
Ahmet Yüksel Şanlı er
Antalya