Her makamda karşılar dudağı cam içinde.
Billurdan teni ile efsaneyi andırır.
Bir rivayete göre ilk mürüvveti Çin’de.
Zarafet ikliminde Leyla’yı kıskandırır.
Özen ile şerh ister çay rengindeki gizem.


Suzidilara dem dem söyler ateş-i suzan .
Ferahfeza ateşi alır dudağımızdan.
Suzinâkın tavrıyla gül misale döner an.
Gülüşü tel koparır gönül yumağımızdan.
Şerhi tekrar şerh ister çay rengindeki gizem.


Ferahnâk gönül koyar merhaba demezse yâr.
İçimizde biriken aşinamızdır hüzün.
Bizim bu hâlimizden bir şey anlamaz ağyar.
Rengini betimleriz sükutumuzla güzün.
Bizden terki terk ister çay rengindeki gizem.


Uşşak dudağımızdan süzülür su misali.
Yangın yeri sinemiz Leyla’ya otağ olur.
Yadımıza düşürür her yudum gül misali.
Zaman ve mekan dem dem aşkın ıtrını solur.
Can evinden narh ister çay rengindeki gizem.
Ankara,22.07.2014 İ.K