Ümitsizce Sevdim Seni

Uzun sürerdi gidişlerin
Gidip te geri dönmeyişlerin.
Her gün erkenden uyanır
Belki gelirsin diye kapıyı ardına kadar açardım.
Açardım ki; çıktığın o kapıda tekrar rahatça girebilesin.
Seni beklerdim akşamın geç saatlerine kadar
Gece bitene kadar…
Her an çıkıp geleceksin diye ümit ederdim.
Gelme umuduyla uyandım her sabah.
Uzun süren gidişlerinle,
Belki çokta uzaklara gitmemişsindir.
Sadece gözlerim seni göremiyordur.
Aramak istedim seni belki bulurum diye.
Sonra sonra vazgeçtim.
Ben onu aramaya çıkarken;
O hiç vakti olmadığı bir zamanda çıkıp gelirse,
Kapıyı ardına kadar açık görmese;
Ve çalsa kapıyı ben açmasam o zaman yeniden yıkılırsın diye;
Çıkıp aramadım seni, Ne olur kusuruma bakma.
Oysa ben umutla seni bekledim, gelirsin diye…
Balkonda… Pencerede… Ve kapıda…
Gelebilecek tüm yollara baktım.
Umutla yolunu gözledim.
Gelirsin diye… Seni çok sevdim.
Ama seni ümitsizce sevdim sevgili,
Çünkü ne gelişinde ne de sevginde hiç ümit yoktu
Sevgilim.
Sende ümit yoktu sevgili,
Ümitsizce sevdim seni.
- VAN- /// 08.08.2013///

Maşuk Gültekin