Depremlerle yıkılan sevdamız enkaz gibi
Bir kuyuya attın ki görünmez asla dibi
Değer vermedin aşka olamadın sahibi
Düşünme hiç boşuna şimdi vebalini çek
Kaybettin sevdiğini senin kabahatin çok


Akıttığım gözyaşı ırmak oldu göl oldu
Yıktığın hayallerim vaha iken çöl oldu
Senle yaşamak varken son sözün hep "öl" oldu
Aşk kaybetti kumarı gönül atınca hep yek
Bekleme hiç vuslatı, üzülme faydası yok


Topla aşktan kalanı kendine ganimet et
Biriktir gözyaşını yüreğine rahmet et
Aşk acısıyla yanan kalbime merhamet et
Yerin yok yüreğimde dünyada kalsan da tek
Kuru lafa aldırmam yalanına karnım tok


Gece gündüz derdin ki "seviyorum be gülüm"
Gönülden sevenleri ayıramaz ki ölüm
Sönmüş volkan gibiyim ne lavım var ne külüm
Şimdi tortusu çökmüş, bir sahrada kaldım şek
Sebebsiz çıkıp gittin benliğimi edip şok


Aşk denilen fasarya geç olsa da anladım
Düşündüm kara kara ve sonu planladım
Vefasızın aşkını, herkese yalanladım
Kalbim bir hoş olmuştu sevgini içince sek
Ne Nil’i sev ümit ver ne başını derde sok


NİLÜFER SARP
ŞUBAT 2014