SEN BENDE KALDIN

Aşkı sevdayı bilmezdi gönlüm,
Öyrendim yollar sana çıkınca...
Hece hece yazdım onu okudum,
Gözlerime aşkın seni çakınca...
Söküp alsanda sen bende kaldın...

Çorak topraklara sevda getirdim,
Sevilmeden yarda ömrüm bitirdim,
Yoksa aşkı çölde benmi yitirdim,
Çıkmaz sokaklara yorgun girince...
Koyup gitsende sen bende kaldın...

Gözlerin Gördüm yolum şaşırdım,
Aşkı kafesimde nara düşürdüm,
Sende kaynattım bende pişirdim,
Ciyerim közünü yere serince...
Külüm savruldu sen bende kaldın...

Kılıç kaşların sanki hançerdir,
Çal göysüm üstüne sinem senindir,
Gel El gibi durma istersen öldür,
Ayrılık musalladır gönül sevince...
Omuz vermesende sen bende kaldın...

Göçmen kuşlar gibi konup göçemem,
Her çorak toprağa gülüm dikemem,
Aşkda yürek yoksa sevda biçemem,
Geçerim dünyadan kollar sarınca...
Can mahküm sende sen bende kaldın...

Süzülürdü dudakdan dile sözlerin,
Yürekden silinmez kaçınca izlerin,
Nerde kaldı candan bakan gözlerin,
Çağlayan gibi coşup benden akınca...
Pınarım kurusada sen bende kaldın...

Ekrem ÇETİNKAYA
VaTaN25 15.07.2014