/

Ilık, sessiz bir yağmur yağıyordu şehrin buhranına,
Başaklar zaferini kutluyordu.
Kent paçalarını sıvamıştı.
Korku sürünerek çekiliyordu geceden,
Beyaz aslında o kadar masum değildi,
Dar ağ/acının resmi tekmil kıyafeti.
Birde ölümün…
Havada kahrolmanın yalnızlığı büyüyordu,
Ve rüzgar tırnaklarıyla söküyordu ağaçların yapraklarını,
Bir bir yere d/üşüyordu dalından.
Zeus bir bankta oturmuş yaşama dair notlar kaydediyordu inançsız bir kağıda,
Beyaz bir kağıda, masum olmayan yine…
Kavgacı sözcükler hicret ediyordu beynime,
Kırmızı ışıktan hızla geçen,
Trafiği alt üst, kepaze, küfürlü.
Zarar bir ömür koğuşunda yatarken,
Gardiyanın tekmesiyle irkildi.
İrkildi gökyüzü,
Tekmil verildi.
Pervari!!!
Çok kapalı cezaevi,
Hiç hava almıyor,
Anahtar deliğinden gökyüzü görünmüyor.
Geceme mülteci gibi sığınan yurtsuz şiirler,
Göğsümü ağrıtıyor inceden.


//
Dışarıda ağaçlar… ağlıyor çocuklar yerine,
Ve bir tufandan arta kalan şarapneller,
Saatimin pimini tutuyorum,
Zaman bir bomba gibi duruyor bileğimde,
Damarlarım kuyuya atılan ip gibi,
Kanı zor bela çekiyor yüreğimden,
Canım ağzıma geliyor,
Tükürsem yurtsuz kalır kimliğim,
Uyruğum mülteci.
Tükürsem suç sayılır savcılık tutanaklarında,
Hazır kıta polisi devletin.
Copuyla anıyor beynimin ihtifalini,
Lanetli bir keder zorla sokuyor geceyi koynuma,
Çayın tavı ve sigaranın zifti yardım yataklığında,
Ölüm orucuna başlıyor yüreğim.
Açlıktan ölüyor hücrelerim,
Sensizlik damarlarımı zorluyor.
Ölüyorum bir an.
S/an-a gelirken…




Nöbetçi_Piyanist