Yalnızlığın ve sen ne kadar güzelmişsiniz öyle...Hüzün dolusunuz ama çok güzelsiniz.

Selam ve sevgilerimle.

Yalnızlığım ve ben

Yürüyorum sessiz bir ormanda
Kuşların ırmakların
Ilıkça esen meltemin
Börtü böceğin
Dilimde hece oluyorum
Yüreğimde ki telaş
Bu gri anlar
Kopan fırtınalar
Darmadağın gitmeler
Çarçabuk dönmeler
Bir kıskaçta gibiyim
Kıvrana kıvrana
Giden yollar
İçimde yol alıyorlar
Ne garip
Hiçbir sığınak kabul etmiyor beni
Hiçbir sevinçte yokum artık
Hangi düşe sakladım kendimi
Ne zaman kaçtım ki kendimden
Şimdi küllerlimi arıyorum
Yüzyıllık çınarda
Yanmış bir ardıçta
Tosbağa zamanlarda
Bahar bile dokunuyor bana
Rüzgârın içli şarkısı
Yaprakların hışırtısı
Bir orman kalabalığı
Bütün yalnızlığım burada saklı
Kestane ağaçları
Yaban kavunları
Böğürtlenler
Ve güdük kalmış çamlar
Sana neyi anlatırlar
Sen sessiz çığlığımın dinle şimdi
Bir orman sessizliğinde
Bir kör kuyuya seslen
Bir uçurumdan at kendini
Hadi çık çıka bilirsen
Ben çok uğraştım
Senden gitmeyi
Ve hep sana döndüm nedense
Anla bende ben kalmadı işte…




Yalnızlık Orman ve doğallık yansımış şiire
Kutluyorumm usta kalemi
Yüreğine sağlık üstad
___________________________Selam

yüreğinize sağlık

tebrıkler

yüreğine kalemine sağlık İsmail kardeşim yine güzel bir sade serbest çalışma kalemin daim olsun tebrikler

yalnız değilsin
bil
gülümseyen biri var
unutma


Hadi çık çıka bilirsen
Ben çok uğraştım
Senden gitmeyi
Ve hep sana döndüm nedense

çok güzel ya duygulu can unut diyorum
boş ver saklı kalsın sende
hayat devam ediyor
harika şiir çok ama çok beğendim saygım sevgim o güzel yüreğine